اثر تجویز خوراکی (سیستمیک) میوه سنجد (elaeagnus angustifolia l.) بر روی ترشح تحریک شده اسید معده حیوان بی هوش و اسید پایه حیوان به هوش

مقدمه : شواهد چندی نشان می دهند که میوه گیاه سنجد دارای مصارف متعدد پزشکی مانند فعالیت ضد زخم معده را دارا می باشد. مطالعه اخیر ما نشان می دهد که تجویز داخل معدی میوه e.a. ترشح اسید معده ناشی از کرباکول را به طور کامل مهار می نماید. هدف: بنابراین هدف از مطالعه حاضر ارزیابی نقش خوراکی (سیستمیک) تجویز میوه سنجد بر روی ترشح تحریک شده اسید ناشی از کرباکول است. هم چنین فرض نمودیم که میوه سنجد ممکن است در کنترل ترشح اسید پایه و حجم شیره معده نقش داشته باشد. به این دلیل اثر عصاره آبی میوه سنجد را نیز بر روی ترشح اسید معده در حیوان به هوش بررسی نمودیم. روش بررسی: در این مطالعه از روش pylorus ligation استفاده شد. به طور خلاصه، پس از بیهوش کردن حیوان، دو کانول از طریق مری جهت شستشوی معده و از محل اتصال دئودنوم – پیلور جهت جمع آوری شیره معده وارد معده شدند. انفوزیون کرباکول از طریق ورید ژوگولار صورت گرفت و نمونه ها به فواصل ده دقیقه جمع آوری و با سود 01/0 نرمال تیتر شدند. به منظور بررسی اثر عصاره میوه سنجد روی ترشح اسید پایه، تمام آزمایش ها در حیوانات به هوش صورت گرفت که عصاره و یا سالین را 5/1 ساعت قبل از pylorus ligation دریافت کــرده بودند. لیگاسیــــون پیلــــور تحت بیهوشی خفیف با اتر صورت می گرفت. 5/2 ساعت پس از دریافت دارو، معده خارج و شیره آن اندازه گیری و اسید کل نیز طبق روش فوق تیتر می شد. آنالیز آماری توسط آنالیز واریانس صورت گرفته و نقاط معنی دار توسط تست tukey انجام می شد. نتایج: نتایج ما نشان داد که عصاره خوراکی میوه سنجد به طور وابسته به دوز سبب کاهش ترشح اسید ناشی از کرباکول می شود. ترشح تحریک شده اسید توسط دوز mg/kg 600 عصاره حدوداٌ 50 درصد کاهش یافت که این کاهش تا پایان آزمایش ادامه یافت. تجویز خوراکی عصاره در حیوان به هوش نشان داد که دارو به طور معنی داری حجم شیره و اسید معده را در شرایط پایه افزایش می دهد و این اثر در دوز mg/kg1200 مشاهده می شود و دوزهای پایین تر اثر معنی داری نسبت به گروه کنترل ندارد. نتیجه گیری : نتایج ما پیشنهاد می نماید که تجویز خوراکی عصاره میوه سنجد دارای عمل ضدترشحی بر روی ترشح تحریک شده اسید ناشی از سیستم کلی نرژیک است. این احتمال وجود دارد که این اثر مهاری، توسط سیستم عصبی کلی نرژیک و یا سلول های غیرعصبی میانجی شود. نتایج، هم چنین پیشنهاد می کند که تجویز خوراکی عصاره در دوزهای پایین اثری بر ترشح اسید پایه ندارد.